گرایش اپتیک و لیزر در رشته ی فیزیک مبتنی بر شناخت دقیق جنبه های مختلف نور و خواص مورد انتظار نور در هر یک از این جوانب است. دیدگاههای متفاوت برای بررسی نور از مقایسه پارامترهای محیط با کمیت های اصلی توصیف کننده نور از جمله طول موج (فرکانس)، شدت (توان) و فاز نشأت می گیرد. 

بر این اساس امروزه شاخه های مختلفی از جمله اپتیک هندسی، موجی(فیزیکی)، اپتیک غیر خطی، کوانتومی و فوریه برای علم نورشناسی یا اپتیک در نظر گرفته می شود. البته شناخت منبع نور و مکانیزم تولید و آشکارسازی آن نیز از وظایف اصلی و تکمیل کننده این گرایش است که در این راستا لیزر به عنوان یک منبع تولید نور همدوس، تک فام و یک سو با واگرایی بسیار کمتر از نور معمولی شناخته می شود. 

از طرف دیگر و از لحاظ بکار گرفتن این دانش می توان این گرایش را مقدمه ای بر مهندسی اپتیک و اپتیک کاربردی دانست که شامل لیزر ها، تمام نگاری، همدوسی، فیبرها، و موجبرهای اپتیکی دانست. 

همچنین این گرایش بر اصول فیزیکی، کاربردهای اپتیک در شاخه های مختلف و شناخت افزاره ها و اسباب مبتنی بر مفاهیم عمیقی که در بالا به آنها اشاره شد، تاکید دارد. 

به علاوه بررسی دقیق برهم کنش نور به صورت پرتو (اپتیک هندسی)، به صورت امواج (اپتیک فیزیکی یا موجی) و به صورت ذره یا فوتون ( اپتیک کوانتومی) با محیطهای مختلف از جمله فلزات، دی الکتریکها و مواد مغناطیسی نیز در حیطه کار این شاخه از فیزیک است. هر روزه پدیده ها و خواص جالبی برای نور در این بررسی ها آشکار می شود که خود سرآغاز فناوری های نو وایجاد روش های پیشرفته در اندازه گیریهای دقیق تر به منظور اثبات تجربی پیش بینیهای(نظریات فیزیکی) دردیگر شاخه های فیزیک می شود. بهترین شاهد بروز این ادعا آشکارسازی امواج گرانشی توسط افزاره ی خاص اپتیکی یعنی تداخل سنج مایکلسن بر پایه نور چلا نده است. البته این مفهوم یا فناوری فقط در حیطه کار اپتیک غیر خطی کوانتومی معنا پیدا می کند. 

همچنین امروزه از ظهور فناوری کوانتومی و حسگرهای کوانتومی سخن بمیان می آید که تحقق بسیاری از آنها مستلزم شناخت خواص کوانتومی نور و بهره گیری از سیستم های پیشرفته از جمله منابع تولید تک فوتون و آشکار سازی آنها که همگی جزئ شاخه اپتیک کوانتومی است.